ശൂന്യമായൊരു സന്ധ്യയില്‍ ,
കാറ്റ്പോലും മൗനമായ് !
വീണു പൊട്ടിയ ചില്ലുപാത്രം -
വേര്‍പെടുത്തും നൊമ്പരം !
വസന്തമെന്നേ മാഞ്ഞുപോയി,
വരണ്ട ചുണ്ടും ബാക്കിയായ് !
വികാരമെന്നും വൈകൃതം,
വിചാരമെന്നേയന്ന്യമായി !
വിഷാദമെന്നില്‍ കരിനിഴല്‍ -
നിഗൂഡതയില്‍ വീഴ്ത്തിടും !
മുള്ളുപാകിയ വഴികളെന്‍ -
നഗ്നപാദം മുറിവാക്കിടും !
തുറന്ന ജാലകച്ചെപ്പിലും -
നിറഞ്ഞു കാണുമെന്‍ കണ്ണുനീര്‍.
കാറ്റു വന്നാല്‍ കൗതുകം ,
കാലമെന്നെയുമോര്‍ക്കുമോ?
സ്വരമിടറിയ കുരുവിയും -
മധുരഗാനം പാടുമോ?
മഴനിലാവും മാഞ്ഞു പോയി,
മരണമെന്നില്‍ വന്നുവോ ?
മരണമെന്നില്‍ വന്നുവോ ?
No comments:
Post a Comment