വിടരാന് മറന്ന പൂവുകള്ക്കു -
മിടയില് പതിഞ്ഞതെന് നൊമ്പരം !
ഹൃദയം നിറഞ്ഞ മൊഴികളാലെന് -
കനവില് വിടര്ന്നു മലരുകള് !
മിഴിയില് നിറഞ്ഞ കൌതുകം, അറിയാ -
തറിഞ്ഞു ഞാനാ പരിഭവം !
തിരകള് നിറഞ്ഞ സാഗരത്തിനടിയില് -
നിന്നുയരുന്ന ഗദ്ഗദം !
വിളിയെന്നു കേള്ക്കുമെന്നാകിലും -
വിറയാര്ന്നു പോയെന്റെ വരികളും !
പറയാന് കൊതിച്ചതൊക്കെയും -
പനയോലയില് കുറിച്ചിടുന്നു ഞാന്...
മറക്കുവാന് വേറെയുമേറെയുണ്ടെങ്കിലും -
മറന്നതീ ജന്മത്തിന് നഷ്ട്ടബോധം !
കഥയില് ഞാന് വിടര്ത്തിയ പൂവുകളിന്നൊരു -
കഥയുമില്ലാത്തോരോര്മ്മയായി മാറിയോ ??
പറയാന് കൊതിച്ചതൊക്കെയും -
ReplyDeleteപനയോലയില് കുറിച്ചിടുന്നു ഞാന്...
....
കഥയില് ഞാന് വിടര്ത്തിയ പൂവുകളിന്നൊരു -
കഥയുമില്ലാത്തോരോര്മ്മയായി മാറിയോ ?....
ഹ്രുദയസ്പര്ശിയായ വരികള് ! വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു! അഭിനന്ദനങ്ങള് ! -
ബാലേട്ടന്